پایگاه خبری / تحلیلی نگام ، سال ۹۸ درحالی که کارگران هفت تپه بازداشت می شدند، همه به دنبال نام مدیران و صاحبان شرکت نیشکر هفت تپه بودند. تا اینکه اسدبیگی ها رخ نمایاندند. آن روزها اسدبیگی‌ها از موضع طلبکار حرف می‌زدند و کارگران را «داعشی» می‌خواندند. اما این روزها در دادگاه حاضر میشوند. برای شناخت آنها بهترین راه رجوع به حرفهای خودشان است.
به گزارش امتداد ، در این شرکت سه اسدبیگی می شناسیم. امیرحسین و امید اسدبیگی که جوانان متولد ده ۶۰ هستند و تصاویرشان زیاد در دادگاه پخش شد. اما نفر اصلی و بزرگتر آنها که پدر اسدبیگی هاست، نامش احسان الله اسدبیگی است. احسان الله در سال ۹۸ از میان همه رسانه ها به سراغ انصاف نیوز رفت تا مصاحبه مفصلش را که دفاع از خود بود منتشر کند.
نکته اینجاست که این روزها دیگر بحث بر سر بسته شدن کارخانه هفت تپه نیست. بلکه مساله میلیاردها دلار ارزی است که اسدبیگی ها گرفتند و در بازار آزاد فروختند. همان روزها یکی از کارگران هفت تپه گفته بود: «اسدبیگی‌ها دنبال تولید نیستند؛ آنها آمده‌اند تا ارز دولتی را بگیرند و بروند» اما هیچ کس به این حرفها توجه نکرد.
هفت تپه قصه یک کارخانه نیست. قصه پرغصه ایران است. روایتش مانند همه روایت هاست. آنها که بر سر سفره نشستند و شکم هایشان در حال پاره شدن از رانت و فساد است، از همه بیشتر طلبکارند. امیرحسین اسد بیگی را نگاه کنید که همان سال گفته بود: «شایعه می‌کنند که این‌ها ارز گرفته‌اند و خورده‌اند و تولیدی هم نداشته‌اند در حالی که صحت این موضوع را سپاه و وزارت اطلاعات نیز تایید کرده‌اند. برای هفت تپه نه تسهیلاتی و نه وامی گرفته نشده است چه به صورت ارزی و چه به صورت ریالی.»
آن روزها هیچ کس به حرف آن کارگران زحمتکش اهمیت نداد اما حالا گزارش شده است که «اسدبیگی و سایر متهمان در مجموع از بانک‌های کشاورزی، اقتصاد نوین، مسکن، رفاه و… حدود ۵/ ۱ میلیارد دلار ارز دولتی به بهانه واردات تجهیزات تولیدی دریافت می‌کنند، اما بیشتر این مبالغ در بازار آزاد به فروش می‌رسد، بدون آنکه کالایی وارد کشور شود.»
برگردیم به مصاحبه یک سال قبل اسدبیگی ها که طلبکارانه حرف می زدند. احسان الله اسدبیگی مدعی بود که تنها یک ماه حقوق کارگران عقب افتاده که آنهم تقصیر خودشان است چون اعتصاب کردند.اسدبیگی حتی سعی در امنیتی کردن و حساس کردن بیشتر مسئولان داشت لذا کارگران را به کشورهای خارجی و حتی داعش متصل کرده می گوید: خودشان باعث میشوند. یک سری عناصری در داخل کارگران به دنبال این هستند که کشور را بهم بریزند و کارگران را تحریک می‌کنند و از گروه‌های مختلف هستند، مثلا از داعشی‌‌‌ها؛ گروه‌های کشورهای مخالف ایران که می‌دانند پاشنه آشیل جنوب ایران هفت تپه است، با بهم ریختن آن به دنبال بهم ریختگی کشور هستند. خلق عرب و الاهوازیه و داعش و کشورهای معاند پشت این مساله کار می‌کنند.
او گفته بود: شورای کارگری به صورت ناقص در کارخانه برگزار شد. دو-سه نفر از عناصر خائن و نادان که حتی پرونده هم دارند، این شورا را به دست گرفتند.
مدیران هفت تپه طلبکارانه درحالی که بیش از یک میلیارد دلار ارز به همراه سایر متهمان دریافت کرده و در بازار می فروختند می پرسید: اگر تولید نباشد ما از کجا باید درآمد داشته باشیم که بتوانیم حقوق کارگران را بدهیم؟ وقتی تولید در این مملکت نباشد، از کجا باید حقوق داد؟
اسدبیگی می گفت کارگری که هرروز سخنرانی می‌کند ۸ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کند. او همچنین ادعای خودسوزی کارگر هفت تپه را رد کرد و گفته بود: تمام این مسایل دروغ است. بروید رجوع کنید؛ تنها یک نفر معتاد پارسال در جوی آب افتاد و همین بود.
